Vrouwen

Tom die hoef je niets meer te vertellen. Dat kun je wel zien. Voor Mediocre schrijft hij onregelmatig een stukje tekst. Hierbij komt geen papier te pas, maar soms worden er wel bomen omgehakt. Gewoon, voor de fun. Hierbij een demoniserend stukje over vrouwen.

8 april 2003 - Derde column
Ik kan er niet omheen, ik moet het er toch een keer over hebben, dus waarom niet in mijn derde column? Vrouwen. (niet vrouw-onvriendelijk, stereotyperend, stigmatiserend, discriminerend, rationaliserend of zonwerend bedoeld overigens.)

Via bepaalde personen hoor je wel eens iets over een "handboek" voor vrouwen waar in zou staan hoe je om moet gaan met vrouwen. Ik zou wellicht niet verder komen dan de inhoudsopgave. Neem nou bijvoorbeeld de volgende vraag die een vrouw aan een man kan stellen: Zie je niets in huis… En dan zijn er de volgende opties: nieuwe planten van de intra-tuin, de vloer is stofvrij gemaakt, de ramen zijn gelapt, of het is gewoon een strikvraag dat je als man zijnde juist de semi-rotzooi moet zien te analyseren om daarna volgens een bepaald verwachtingspatroon van de vrouw, een actie uit te voeren om deze rommel op te ruimen.
Helaas ziet niet elke man die rommel en ook ik maak me hier schuldig aan. Het is soms ook wel een beetje moeilijk om alle stille hints te kunnen begrijpen.

Het mooiste is wel als je tegen alle verwachtingen in de hint wel begrijpt. Als ze zegt: ik heb jeuk om m'n rug, dat je dan naar haar toe loopt om op haar rug te krabben. Of als ze zegt: ik heb eigenlijk wel trek, dat je dan iets van zoetigheid pakt. Kom niet aan met een appel of iets anders wat vitamine C bevat, want dan heb je de hint niet helemaal begrepen. Andere voorbeelden zijn: is er nog wat op tv? Dan doe je als man zijnde de tv aan. We hebben geen vlees meer in huis. Dan pak je alvast een euro voor het karretje van de Albert Heijn...gewoon een kwestie van anticiperen.

Wat ik daarnaast ook niet helemaal begrijp is dat je een "gewetensvraag" moet beantwoorden waarvan geen enkel antwoord goed is. Een voorbeeld: De vrouw vraagt aan de man: wordt er wel eens over mij geroddeld? Wat zeg je dan als man zijnde? In de eerste instantie zeg je nee. Dan zal ze toch doorvragen met bijvoorbeeld de vraag: Wat zeggen ze dan over mij? Denkt diegene hetzelfde over mij dan ik over haar? In de tweede instantie zeg je dan maar "ja soms". Dan moet je nog meer uitleggen dus die optie kan ik iedereen afraden. Tenslotte zeg je: nee, er wordt echt niet over je geroddeld. Waarop zij dan zegt: Oh ik ben zeker niet interessant genoeg, he???

Wat mij ten slotte het meest aanspreekt in het gedrag van vrouwen ten opzichte van mannen is de psychologische oorlogvoering. En dan wel tussen vrouwen die elkaar niet mogen. Hoewel mannen onderling verbaal ook wel eens ruige taal bezigen, worden er bij vrouwen net iets meer spreekwoordelijke steken onder water uitgedeeld alsof het niets is. Neem bijvoorbeeld deze opmerking: Wat heb je een leuk kleurtje in je haar, maar jammer van die dooie haarpunten. Of: Leuke jas, ik had hem alleen zelf niet gekozen... Een variant hier op: Leuke jas, echt in de mode, ik heb de buurvrouw op de hoek er ook al mee zien lopen. Of ten slotte: leuke charmante vriend heb je, hij kan zo goed met mensen omgaan. En dat hij nog zo goed met z'n ex omgaat, dat zie je niet vaak. Maar ja, ze zijn ook als vrienden uit elkaar gegaan...

Zo zie je maar weer, er valt nog genoeg te leren in deze wereld van mannen en vrouwen. Om de vrouwen ook tevreden te stellen lijkt het mij natuurlijk eerlijk om ook iets over mannen te vertellen, want in deze tijd van emancipatie hebben we het niet over bemanning over bevrouwing, maar over bemensing.